ايّام البيض
سیزده، چهارده و پانزدهم هر ماه.
علت نامگذارى این سه روز به ایام البیض، مهتابى بودن شب‌هاى آن‌ها است كه ماه با غروب خورشید، طلوع، و تا طلوع آن نورافشانى مى‌كند. تعریف ایام البیض به این سه روز، در میان فقیهان مشهور است و قول مقابل، تعریف آن به پنج‌شنبه دهه اول و دهه آخر و چهارشنبه دهه وسط هر ماه است. از آن به مناسبت در باب صوم سخن رفته است.
از ایامى كه روزه در آن‌ها به طور ویژه داراى فضیلت بسیار است، ایّام البیض است.
پانویس
منابع
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 1، ص 740.
ردهها: